Zarówno amortyzacja podatkowa, jak też bilansowa polegają na zmniejszeniu wartości środka trwałego na skutek jego zużycia. Jeśli wydatek na zakup wynosi powyżej 3 500 zł, nie trafia on do kosztów – księgowanie rozłożone jest w czasie, adekwatnie do przyjętej stawki i metody amortyzacji. Czym różni się amortyzacja podatkowa i bilansowa?

Amortyzacja podatkowa i bilansowa – czas odpisów

Amortyzacja podatkowa i biznesowa różnią się przede wszystkim czasem, na jaki są zaplanowane. Amortyzacja podatkowa wynika z ustaw o podatkach dochodowych – jest narzucona odgórnie z możliwością z korzystania przykładowo z amortyzacji jednorazowej w ramach pomocy de minimis. Amortyzacja bilansowa ma natomiast zgodnie z ustawą o rachunkowości odzwierciedlać planowany okres użytkowania środka trwałego.

Czy amortyzacja podatkowa i bilansowa mogą być sobie równe?

Stawkę amortyzacji podatkowej i bilansowej można ustalić zgodnie z ustawą o podatku dochodowym – przypadek taki najczęściej spotykany jest w małych przedsiębiorstwach i spółkach, które prowadzone są przez biuro rachunkowe. Ustawa o rachunkowości nie wspomina o takiej możliwości, ale też jej nie wyklucza. Z rozwiązania można więc skorzystać, jak tylko kierownik jednostki uzna, że stawki wskazane w ustawie o podatku dochodowym odzwierciedlają ekonomiczną użyteczność środka trwałego. Amortyzacja bilansowa bywa szybsza od podatkowej – a takim przypadku bilansowy odpis amortyzacyjny będzie przewyższać opis podatkowym, przez co powstanie różnica w księgowaniu, a nadwyżka nie będzie mogła zostać zaliczona do kosztów podatkowych. Różnica pomiędzy zyskiem brutto i podatkiem dochodowym zostanie zniwelowana w momencie sprzedaży środka trwałego. Zdarza się też, że wyższa stawkę amortyzacji wyznacza amortyzacja podatkowa – sytuacja taka jest korzystniejsza ze względów podatkowych, gdyż odpisy w krótszym czasie trafiają wówczas do kosztów podatkowych. Zobacz też:
Kalkulator pracodawcy
rozwiązanie umowy o pracę na czas określony
dobrowolne ubezpieczenie chorobowe