Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych mają na celu wsparcie pracowników i rynku pracy. Kto i w jakich sytuacjach jest zwolniony z opłacania FP i FGŚP?
Fundusz Pracy (FP)
Fundusz pracy jest rodzajem państwowego funduszu celowego, który funkcjonuje od 1 stycznia 1990 roku. Jego głównym celem jest łagodzenie skutków bezrobocia, promocja zatrudnienia oraz aktywizacja zawodowa. Środki gromadzone przez FP pochodzą ze składek odprowadzanych przez przedsiębiorców i przeznaczane są w głównej mierze na zasiłki dla bezrobotnych, programy zapobiegania bezrobociu, stypendia naukowe, świadczenia integracyjne, dodatki aktywizacyjne itp. Obowiązek opłacania składek na FP wynika z ustawy z 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Istnieje kilka przypadków, dla których następuje zwolnienie z opłacania składek, a mianowicie w sytuacji gdy:- pracownik otrzymuje wynagrodzenie niższe niż minimalne;
- przedsiębiorca zatrudnia pracowników jedynie na podstawie umowy zlecenie;
- nowy przedsiębiorca korzysta z preferencyjnych składek ZUS;
- przedsiębiorca bądź pracownik ukończy: w przypadku kobiety 55 rok życia lub 60 rok życia w przypadku mężczyzny.
Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP)
Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych jest funduszem celowym, który powstał w 1994 roku. Głównym celem FGŚP jest ochrona pracowników przed niewypłacalnością pracodawcy. Składki na FGŚP są opłacane przez przedsiębiorców jedynie za pracowników zatrudnionych w oparciu o umowę o pracę, bądź umowę zlecenie. Środki gromadzone przez Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych są przeznaczane na:- wynagrodzenia za pracę;
- wynagrodzenia za czas urlopu;
- wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy spowodowanej chorobą;
- odprawy pieniężne w przypadku rozwiązania umowy bez winy pracownika;
- ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop.